Από την εξομολόγηση της (πρώην ανατολικογερμανίδας) Κάτριν Μπερ ( "Το Βήμα", 5/9/2010 )
...Είχαμε την ατυχία οι γονείς μας να είναι “εχθρικά και ακοινώνητα” στοιχεία.
Με πήραν από τη μητέρα μου, όταν ήμουν πέντε ετών. Μόλις που προλάβαμε να αγκαλιαστούμε.
Βγαίνοντας από την πόρτα μού φώναξε να είμαι δυνατή και ότι θα γυρίσει ξανά το βράδυ .
Η Στάζι την έρριξε στα μπουντρούμια. Η κατηγορία ήταν ότι σχεδίαζε να το σκάσει από τη χώρα, κάτι που ισοδυναμούσε με "εθνική προδοσία".
Στη φυλακή την απείλησαν ότι θα της έπαιρναν και το άλλο της παιδί, αν δεν υπόγραφε την υιοθεσία μου σε μια νομιμόφρονα οικογένεια.
Βρήκα ξανά τη μάνα μου το 1991, μετά την πτώση του Τείχους...
Υ.Γ
Θα ήταν ένα βήμα αποενοχοποίησης, και όχι μόνο, αν αυτή η εξομολόγηση δημοσιευόταν, έστω χωρίς σχόλιο, στο "Ρ".
