Ο πατέρας με τα γιορτινά και "της δηλωτής το λουκούμι".
Η μητέρα, η ήρεμη δύναμη.
Το πάθος για το στριφτό της δεκάρας και των άλλων σκληρών νομισμάτων.
Το στολισμένο σαμάρι για το ταξίδι στα Βεσινέικα.
Το 15ωρο χαρτοπαίγνιο των χριστουγεννιάτικων διακοπών.
Ο θυμός για τους απριλιανούς πραξικοπηματίες.
Η χανάκα με τα ζίλια, το ζυμάρι και το πολύχρωμο χαρτί.
Η κουρελένια μπάλα ποδοσφαίρου.
Η γουρουνίσια φούσκα του βόλεϋ.
Η αστυνομική περιπολία καθηγητών στις ατραπούς του χωριού "για το καλό μας".
Οι Λαμπράκηδες που νόμιζα πως ήταν παλαιστές.
Το σκίτσο του ολυμπιακού στο τζάκι που προκαλούσε τα παναθηναϊκά μου αισθήματα.
