Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

"Κρατήστε 24 ώρες"


Από το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου " Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε"


"Μέσα σε μια μέρα, ο Αντρέας, ντελικάτος και ευγενικός, δεν ήταν μόνο ότι δεν άντεχε τον πόνο, αλλά ένιωθε και μια αβάσταχτη ταπείνωση, όταν τον δέρνανε.
Μέσα σε μια μέρα, έκανε πέντε φορές δήλωση και αντιδήλωση, μέχρι που πήγε στο τρελάδικο κι ύστερα μια ζωή ήταν ένας άνθρωπος σακατεμένος από τις ενοχές...

Θυμάμαι, και μου έκανε φοβερή εντύπωση, την εντολή που έδωσε στους μαχητές του το Μέτωπο της Αλγερίας στον αγώνα του ενάντια στους Γαλλους αποικιοκράτες.

Επειδή τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τους μαχητές οι Γάλλοι ήταν απάνθρωπα, το Μέτωπο είπε στους μαχητές του: κρατήστε είκοσι τέσσερις ώρες, ώστε αυτοί που μένουν πίσω να πάρουν τα μέτρα τους και μετά ομολογήστε...

Είναι πολύ σημαντικό να οραματίζεσαι ένα τέρμα, να έχεις ένα όριο...Και, κυρίως, να απαλλαγείς από την ενοχή να είναι δικό σου πρόβλημα, αν αντέξεις ή όχι, και όχι της καθοδήγησης...


Άξιος ο μισθός τους



Μετά τον εμφύλιο, πολλοί εξόριστοι "υπέγραψαν", γιατί δεν άντεξαν το βάρος της σωματικής και ψυχολογικής βίας.
"Υπερπατριώτες" επιστρατεύτηκαν, εκόντες, για να έξάρουν το εθνικο φρόνημα των "ανανιψάντων" και να κατευνάσουν την διεθνή, κυρίως, κατακραυγή για τα κάτεργα των τόπων εξορία
ς.



Στο περιοδικό "Καπανεύς της Μακρονήσου", ο Στρατής Μυριβήλης γράφει:

"...Όσοι θέλουν να πειστούν για τη γελοιοποίηση του κομμουνισμού στην πατρίδα μας, ας επισκεφτούν τη Μακρόνησο, που δεν είναι τόπος απομονώσεως και του πόνου, αλλά της χαράς και του εθνικού μεγαλείου. Το κάθε φανταράκι της Μακρονήσου, ένας εθνικός βράχος και το Γ' Τάγμα ένας φωτεινός φάρος. Πότε ολόκληρη η Ελλάδα θα γίνει Μακρόνησος και όλοι οι Έλληνες Μακρονησιώτες, σαν τα παιδιά του Γ' ΕΤΟ;".


Για το ίδιο θέμα ο μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τσάτσος, δήλωνε :

"Στη σπαρτιατική αυτή πολιτεία της Μακρονήσου δημιουργούνται οι πρωτοπόροι μιας νέας ηθικής και κοινωνικής ζωής της Ελλάδας. Θα είναι στο μέλλον οι φορείς και οι ενσαρκωταί του μεγαλύτερου γεγονότος που λαμπρύνει κάθε φορά την ιστορία της ανθρωπιάς επί του υλισμού και της βίας... Ήρθα ως δάσκαλος, θα ήθελα να βρισκόμουν στη θέση σας.

Η ζωή που περνάτε εδώ είναι μία ευλογία'".