Φράκτες χωρίς περίσκεψη, λύπη κι αιδώ

  Ο πρώτος φράχτης μπήκε, όταν δημιουργήθηκε το πλεόνασμα και το καρπώθηκαν οι "άξιοι".
Για να προστατέψουν το έχει τους οι δυνατοί,  περιχαρακώθηκαν σε νέους φράχτες- δορυφόρους,  νόμους, φυλακές και όλα τα συμπαρομαρτούντα.
Έρριξαν στους"αδύναμους" το δόλωμα της μικρο-ϊδιοκτησίας  κι εκείνοι τσίμπησαν.
Τους μοίρασαν, αυτοί, οι αφέντες, γη και οι "μικροί" έφτιαξαν, μόνοι τους τώρα, το δικό τους κιγκλίδωμα για να απωθήσουν  άλλους παρίες, ανέστιους, άκληρους.
Ανάμεσα στους  "αδύναμους" μπήκαν φράγματα και το μέτωπο κατά των ισχυρών διασπάστηκε.
Η ιεραρχία στήθηκε και ο καθένας, κατά καιρούς, - ανάλογα με τη ρώμη , τη γη, την καταγωγή, το πλεόνασμα- έπαιρνε τη θέση του στην κλίμακα.
Οι δυνατοί όλα εν ....σοφία τα εποίησαν.
Οι "ελέω θεού" αφέντες συμπλήρωσαν, με αίμα και σφραγίδες, το έργο του "Δημιουργού", που "ξέχασε" να βάλει σύνορα ανάμεσα στα χώματα, στα νερά, στις πέτρες και  στους ανθρώπους.
 Όμως, οι  αρχιτέκτονες αυτών των τειχών δεν τα υπολόγισαν σωστά.
Τα έχτισαν "χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ".
Όσοι έμειναν απέξω, τώρα ζητούν λογαριασμό, γιατί αισθάνονται  ριγμένοι.
Ζητούν πίσω το δικό τους, κλεμένο, πλεόνασμα.
Χείμαροι ασταμάτητοι, ζητούν αποκατάσταση της ισορροπίας.
Τα τείχη των Έβρων δεν μπορούν, πια, να σταματήσουν την οργή, την πείνα, το αίσθημα της αδικίας.
" Συμφωνείτε ή όχι με το τείχος του Έβρου;", σε ρωτάνε, κλεισμένοι στο δικό τους μικρόκοσμο.
Δεν έχουν(;) πάρει χαμπάρι ότι η  ισορροπία έχει διασαλευθεί και ζητάει αποκατάσταση!
Ας φτιάξουν- και θα φτιάξουν- όσα τείχη θέλουν.
Τσιμεντένια, ηλεκτροφόρα, φαραωνικά.
Τα τείχη είναι σαθρά και ανίσχυρα μπροστά στο ΘΥΜΟ, που για να σιγάσει χρειάζεται "ΠΕΡΙΣΚΕΨΙΝ, ΛΥΠΗΝ, ΑΙΔΩ".