Η ελληνική κρίση με τη ματιά του Καβάφη

Η επέμβασις των θεών Θα γίνει τώρα τούτο, κ’ έπειτα εκείνο· και πιο αργά, σε μια ή δυο χρονιές (ως κρίνω), τέτοιες θα είν’ οι πράξεις, τέτοιοι θα ’ν’ οι τρόποι. Δεν θα φροντίσουμε για μακρινό κατόπι. Για το καλύτερον ημείς θα προσπαθούμε. Και όσο προσπαθούμε, τόσο θα χαλνούμε, θα μπλέκουμε τα πράγματα, ώς να βρεθούμε στην άκρα σύγχυσι. Καί τότε θα σταθούμε. Θα είν’ η ώρα οι θεοί να εργασθούνε. Έρχονται πάντοτ’ οι θεοί. Θα κατεβούνε από τες μηχανές των, και τους μεν θα σώσουν, τους δε βίαια, ξαφνικά θα τους σηκώσουν από την μέση· και σαν φέρουνε μια τάξι θ’ αποσυρθούν. — Κ’ έπειτ’ αυτός τούτο θα πράξει, τούτο εκείνος· και με τον καιρόν οι άλλοι τα ιδικά των. Και θ’ αρχίσουμε και πάλι. Κ.Καβάφης

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877-1923, Ίκαρος 1993)