Ανυπακοή στο νόμο

Μέχρι το Νοέμβρη του 1956, στα λεωφορεία  του  Μοντγκόμερυ (στην Αλαμπάμα)  ίσχυε ο φυλετικός διαχωρισμός.
Ο νόμος υποχρέωνε τους μαύρους να κάθονται στις πίσω θέσεις και έπρεπε να υπάρχει πάντα μια κενή σειρά ανάμεσά τους και στους λευκούς.
 Αν έμπαινε λευκός και  δεν υπήρχε θέση για την ..ανώτερη ράτσα , όλοι οι μαύροι της πρώτης, πίσω, σειράς έπρεπε να σηκωθούν  και, βέβαια, να δημιουργηθεί μια νέα κενή σειρά. 
Την 1η Δεκεμβρίου του 1955, η  μαύρη Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σ' έναν λευκό και συνελήφθη.
Ακολούθησε μποϋκοτάζ, για ένα χρόνο, των μαύρων επιβατών, με το, έξυπνο, αν και... μαύροι, αίτημα (ξέροντας ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός) να είναι σταθερή η διαχωριστική γραμμή, ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς, δηλαδή να μην υποχρεώνονται  να δίνουν τη θέση τους.
 Οι μαύροι ταξιτζήδες, αγνοώντας τα πρόστιμα,  χρέωναν την κούρσα μόλις 10 σεντς, όσο κόστιζε το εισιτήριο στα λεωφορεία. 
Συμμορίες λευκών έβαζαν τη σφραγίδα τής ... ανωτερότητας της φυλής.

Στις 13 Νοεμβρίου του 1956 το ανώτατο δικαστήριο των Η.Π.Α. υποχρέωσε τις αρχές του Μοντγκόμερυ να δεχθούν την απόλυτη ισονομία των επιβατών.