Ιδεοληψίες της αριστεράς

Είναι αριστερές θέσεις...


η στήριξη  των "καταλήψεων", τρόπος του λέγειν, των σχολείων, χωρίς να υπάρχει, χρόνια τώρα, από τους μαθητές, ούτε καν το στοιχειώδες, πλαίσιο αγώνα και διεκδικήσεων;


Η ανοχή, στην καλύτερη περίπτωση, των καταλήψεων  των πεζοδρομίων από κάθε είδους τροχοφόρα ;

Η  στείρα άρνηση αποσυμφόρησης δημόσιων υπηρεσιών και η πλήρωση άλλων που υπολειτουργούν;

 Οι  ιδεοληψίες, ή και φοβίες, είναι τροχοπέδη της αριστεράς.
Η πάθηση αυτή  είναι χρόνια, έρχεται από μακριά.


Το ότι ο μαθητής  κάνει κατάληψη (οίκοθεν, να μην ξεχνιόμαστε), με αποκούμπι το φροντιστήριο,  εξυπηρετεί, λένε, το κίνημα (πώς;) και οποιαδήποτε άλλη θέση είναι αντιδραστική.
Χρόνια τώρα, με τις τόσες καταλήψεις, αναζητείται αυτό το μαθητικό κίνημα.

Η κατάληψη των πεζοδρομίων από τροχοφόρα και, γενικά, η οδηγική συμπεριφορά, λένε, είναι αναγκαστικό κακό, έτσι όπως είναι δομημένη η πόλη.
Όμως,
το ότι δεν μπορούν να περάσουν οι πεζοί και οι ανάπηροι ;
Το ότι το ΣΤΟΠ και οι λωρίδες διάβασης είναι ..αόρατες;
Το ότι  σε βρίζουν αν τολμήσεις να δώσεις προτεραιότητα στον πεζό;
 Αυτά, που δημιουργούν καθημερινές ψυχοπαθολογικές περενέργειες στους πολίτες, δεν πρέπει να βρίσκονται στις προτεραιότητές της; 
    
Καιρός να κατέβει, πραγματικά, στην καθημερινή αρένα μαζί με τους πολίτες, χωρίς ιδεοληψίες, τσιτάτα και γραφές.
Με το αριστερό της, βέβαια, οπλοστάσιο. 

Υ.Γ.
Γιατί είναι έξω από το βεληνεκές της  η αγωνία  και τα δικαιώματα αυτών που θέλουν, ή δεν θέλουν, να καπνίζουν;