Ο ήρωας που πούλαγε φρούτα με το καρότσι...

Πολλοί ξέρουμε τους στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλη από το "Μαουτχάουζεν":
 "Εβραίος στέκει στο σκαλί και κοκκινίζει η σκάλα και συ λεβέντη μου έλα 'δώ, βράχο διπλό κουβάλα.
Παίρνω διπλό, παίρνω τριπλό, 'μένα με λένε Αντώνη κι αν είσαι άντρας έλα 'δώ, στο μαρμαρένιο αλώνι...."

Πόσοι, όμως, ξέρουμε ποιος είναι ο Αντώνης που κουβαλάει το διπλό βράχο;

Τη μικρή, αληθινή ιστορία τού γνωστού- άγνωστου Αντώνη  την αναφέρει ο Καμπανέλης, που την έζησε από κοντά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στο "Μαουτχάουζεν".
 
Όσοι δούλευαν στα λατομεία του Μαουτχάουζεν κατέβαιναν τρέχοντας τα σκαλιά, έφταναν τρέχοντας πάλι 200 μέτρα πιο πέρα, τους φόρτωναν ένα αγκωνάρι, γύριζαν στη σκάλα, ανέβαιναν τρέχοντας πάλι και πήγαιναν μισό χιλιόμετρο μακριά.
Αυτό γινόταν 10 ώρες κάθε μέρα.
Μόλις κάποιος παραπατούσε, τον εκτελούσαν.
Σ' ένα ανέβασμα της σκάλας, ένας Εβραίος άρχισε να παραπατά. Ο Αντώνης ανασήκωσε το αγκωνάρι του Εβραίου, για να πάρει μια ανάσα.
Ο Ες-Ες διέταξε τον Εβραίο να τρέξει.
Δεν άντεξε και μετά από λίγο γονάτισε στο σκαλί.
Ο Ες-Ες τον πλησίασε, του είπε να ανοίξει το στόμα και τον πυροβόλησε.
Ο Αντώνης πήρε και το αγκωνάρι του νεκρού και συνέχισε το ανέβασμα.
Μόλις ξαναγύρισε στο λατομείο, ο Γερμανός τού έδειξε μια μεγάλη πέτρα. "Αυτή είναι δική σου", του είπε, βγάζοντας το περίστροφο από τη θήκη.
Οι συγκρατούμενοι παρακολουθούσαν με κομένη την ανάσα.
Ο Αντώνης τον κάρφωσε στα μάτια και μετά διάλεξε μια άλλη, πολύ μεγαλύτερη.
"Αυτή είναι η δική μου", του είπε. Και τη φορτώθηκε.
Ο Ες-Ες έβαλε το περίστροφο στη θήκη...

Όταν έφυγαν οι Γερμανοί από το Μαουτχάουζεν, ο Αντώνης δεν θέλησε να γυρίσει στην πατρίδα.
Διάλεξε μια άλλη ήπειρο!

Δεν ήθελε να πουλάει, πάλι, φρούτα με το καρότσι...

"Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά".