"Εις το πυρ το εξώτερον" οι αριστερά του Κυρίου

Επί Χότζα, είχε πάρει συνέντευξη ένας δημοσιογράφος από κάποιον άθεο, όπως δήλωνε ο ίδιος, Αλβανό.
Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν φοβάται μήπως τον στείλει ο θεός στην κόλαση.
Αν υπάρχει θεός, απάντησε ο Αλβανός, και είναι δίκαιος, σίγουρα θα με στείλει στον παράδεισο, αν υπάρχει παράδεισος.
Αν, ενώ είμαι καλός άνθρωπος, με στείλει στην κόλαση, αν υπάρχει κόλαση, τότε ο θεός είναι άδικος και δε μου χρειάζεται.

Εθελότυφλοι και κροκόδειλοι

Με αφορμή την οικονομική κρίση, μισθωτοί και συνταξιούχοι οργίζονται γιατί η κυβέρνηση αφήνει στο απυρόβλητο τους επιχειρηματίες και παίζει με τη ζωή και την αξιοπρέπειά τους.

Τα δύο κόμματα εξουσίας δεν έκρυψαν ποτέ την πολιτική τους.
Στηρίζουν, πάντα, τους επιχειρηματίες και δίνουν, πάντα, ψίχουλα στους εργαζόμενους.

Το έκαναν και θα το κάνουν, γιατί αυτή είναι η ιδεολογία τους και ο οργισμένος λαός έδωσε και δίνει την ψήφο του σ' αυτήν την ιδεολογία.
Προς τι λοιπόν τόσος θυμός για τους κυβερνώντες;

Οι μεγαλοσυνδικαλιστές γίνονται εμετικοί όταν με διαπρύσιους λόγους "καταγγέλλουν" την ανάλγητη κυβέρνηση, ενώ οι ίδιοι είναι μέλη καλοπληρωμένων επιτροπών και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής κομμάτων που έχουν την ίδια ανάλγητη πολιτική.

Οι μεγαλοδημοσιογράφοι, στυλοβάτες του συστήματος, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη φτωχολογιά.

Κάποιοι οραματίζονται το σταλινισμό και τη δικτατορία του προλεταριάτου, διαιωνίζοντας, έτσι, την πολιτική των μονοπωλίων που οι ίδιοι καταγγέλλουν και, σωστά, θέλουν να ανατρέψουν.


Αυτό το σύστημα "προόρισται να ζήσει και θα ζήσει".